Voedselbedelingen onder druk

Ik bevroeg schepen Meeuws in september over de noodkreet die voedselbedeling ’t Stroboerke deed. Vooral de toelevering van voedsel en de enorme toestroom van Oekraïense vluchtelingen deden hen even kopje onder gaan.

Hij gaf toen aan dat de voedselaanvoer werkt en dat de stad borg staat om eventuele tekorten snel aan te vullen. Eigenlijk stelde u toen dat er niet zozeer een probleem aan voedsel was, maar wel een nijpend tekort aan vrijwilligers in de voedselbedelingen.

Wij (mezelf en lid van het BCSD Pieter De Cock) dachten: botten aan en het veld in. We zijn deze situatie ter plaatse gaan verifiëren en stelden daar goede, maar ook minder goede zaken vast. Het feit dat de schepen via foodsavers de keten van voedselaanvoer bestendigd, wordt goed onthaald. Dat de betoelaging hiervoor vandaag ook de commissieagenda stond, konden we dus alleen maar steunen.

Maar we hoorden toch ook een aantal bezorgdheden. Want de voedselaanvoer blijkt wel degelijk erg volatiel en dus hoogst onzeker. Vaak is het kunst en vliegwerk om gevarieerde pakketten samen te stellen. Foodsavers is zeker een meerwaarde hoorden we, maar samenwerking en overleg/dispatch tussen de verschillende voedselbedelingen blijft een tijdsintensieve bezigheid. Als er bijvoorbeeld een grote lading tomaten bij ’t Stroboerke aankomt, probeert men die in te ruilen met andere voedselbedelingen. Maar dat heeft door de verrommeling van het landschap soms veel weg van een grote chaotische ruilmarkt. Ook het bijkopen van producten via Solutions (via het stedelijke contract) blijkt erg duur. Mede door de vervoerskost die ze aanrekenen.

Het versnipperd landschap maakt het ook aan de klantzijde een uitdaging. Vooral de zoektocht en inschatting wie nu recht heeft op wat, maakt het de voedselbedeling lastig. Men wil niemand in de kou laten staan, maar tegelijk merkte men bijvoorbeeld veel oneigenlijk gebruik van Oekraïense mannen die al veel langer in ons land verblijven en nu plots mee komen aanschuiven aan de voedselbedeling. Het gebrek aan info over potentiële klanten en de gezinssamenstelling maakt dat er veel beslissingsrecht over wie wat krijgt nog altijd bij de voedselbedeling ligt. Dat is tot op zekere hoogte goed, maar standaardisering en een uitgekiender softwaresysteem lijkt nog tot verbeterkansen te bieden.

Ik vroeg na ons bezoek aan de voedselbedeling dan ook nog even door op de commissie van oktober. Want er is een softwarepakket dat al inderdaad erg ontzorgend werkt. Uit het antwoord van de schepen bleek dat vooral privacy-issues een volledig dekking van alle voedselbedelingspunten moeilijk maakt. Daar is nog wel wat overtuigingswerk in nodig, net als enkele technische verbeterpunten. Maar dat de tevredenheid over het algemeen groot is over dit pakket. De gezinssamenstelling bleek ondertussen al verholpen, na ons bezoek.

We vroegen hem ook naar de dure inkoopprijzen die de voedselbedelingen betalen via de verdeler, vooral door de hoge leveringsprijzen. Sommige voedselbedelingen geven aan dit zelf ook te willen afhalen. We vroegen dat dit een optie is om de kosten te drukken. De schepen gaf aan dat dit er inderdaad een mogelijkheid is om zelf op te halen, dat blijkt nog niet gekend bij de voedselbedelingen. Dus we vroegen dit uitdrukkelijk kenbaar te maken. Wordt vervolgd.

Bekijk hier mijn hele tussenkomst(punt 15): https://stadantwerpen.connectedviews.nl/SitePlayer/raadzaal?session=202&lang=nl

Nahima Lanjri

Fractieleider CD&V Antwerpen en Federaal Kamerlid.