Stad onder virtueel vuur
De stad is slachtoffer van een stevige cyberaanval. Sinds 5 december is de digitale dienstverlening van de stad ernstig gestoord door een van een hackerscollectief.
Heel wat toepassingen zijn na weken nog steeds niet volledig operationeel. Na enekel dagen van stilzwijgen bleek dat de gelekte data veel groter was dan gevreesd en de dienstverlening veel harder werd geïnfecteerd: reservatiesystemen, afsprakentools, besluitvorming… de lijst was plots ellenlang. Dat zo een aanval ook de stad kan treffen is confronterend. Maar tegelijk ook niet verwonderlijk als groot en geconnecteerd bestuur. Vele andere bedrijven gingen ons hierin voor. Het is een realiteit waar we ons beter moeten tegen wapenen.
We zagen dat heel wat medewerkers erg hard aan de slag gingen om onze dienstverlening open te houden. Er werden volop alternatieven gezocht (vb. omgevingsvergunningen werden verlengd,…). Maar het blijkt dat in de eindcommunicatie naar de burgers er toch heel wat ruis in sloop. Zo stond er op 12/12 op de algemene website enkel een update van 8/12, dat was vier dagen windstilte in de storm. De burgemeester die anders over elke kleinste verwezenlijkingen toetert, bleek nu helemaal afwezig onder het mom van geheimhouding. We mochten de hackers niet meer geven dan ze al hadden. Dat is uiteraard wijs, maar hij had als burgervader de Antwerpenaar geruster kunnen stellen met meer communicatie en duidelijkheid wanneer de stad onder virtueel vuur komt te liggen.
Hij had op zijn minst rust kunnen brengen in deze lokale crisis. Want veel Antwerpenaars zijn wel bevreesd voor wat er met al hun identiteitsdata kan gebeuren. Hij had kunnen communiceren over praktische oplossingen, over hoe de dienstverlening mensen wel kon verder helpen. Want fysieke loketten bewezen, zoals we al lang bepleiten, nu nog scherper hun nut.
Nee, hij koos er voor om te zwijgen.
