Geweld in Israël en de Palestijnse gebieden

De gruwelijke aanval van Hamas in Israël hebben tot een geweldspiraal geleid. Geweld beantwoordt door nog meer geweld. Andermaal is de burgerbevolking het grootste slachtoffer. De internationale gemeenschap drong er al op aan om toch enige terughoudendheid aan de dag te leggen bij de reactie van de Israëlische overheid op die aanval. Maar de humanitaire toestand in Gaza door de bombardementen en de hermetische afsluiting van het gebied is catastrofaal. Alle vitale voorraden van voeding en medicatie dreigen uitgeput te raken. Ziekenhuizen kunnen de stroom gewonden niet aan en werden deze week zelf een afschuwelijk  doelwit.

Ondertussen probeert de internationale gemeenschap via diplomatiek overleg de humanitaire situatie in Gaza te verlichten door middel van een bestand.  Het heeft veel te lang geduurd, maar dit weekend konden eindelijk de eerste vrachtwagens met noodhulp de grenspost over bij Rafah. Volgens de VN zijn momenteel ruim 1 miljoen mensen binnen Gaza ontheemd en/of op de vlucht voor de bombardementen. Deze mensen kozen er niet voor om te vluchten, maar ze werden gedwongen. Het liefst van al bleven ze in hun woningen. Maar dat kon niet, het is er onveilig.  Dus zitten nu meer dan 2 miljoen mensen samengepropt in een nog kleinere Gazastrook in het zuiden, met alle catastrofale gevolgen van dien.

Er zal de komende dagen en weken veel meer nodig zijn dan wat konvooien met hulpgoederen om de ruim 2 miljoen mensen in Gaza van hulp te voorzien en om de veiligheid van zowel de Palestijnse als Israëlische bevolking te bewaken. 

Dit conflict gaan we echter niet vanuit Antwerpen kunnen oplossen.  Daarvoor is druk en diplomatiek overleg nodig op het allerhoogste niveau.

Maar vanuit Antwerpen kunnen we wel net zoals vele andere steden wereldwijd een signaal uitsturen  om onze afkeer voor dit geweld en terreur te uiten en we kunnen ook oproepen om dit te stoppen. Er zijn al veel te veel onschuldige burgerslachtoffers gevallen. En vanuit Antwerpen kunnen we wel alles in het werk stellen om te zorgen dat het conflict niet naar hier wordt geïmporteerd. In het verleden zorgde oplaaiend geweld in het Midden-Oosten ook hier soms voor spanningen onder onze superdiverse bevolking. We hebben in onze stad heel wat Antwerpenaren met roots in Israël of Palestina. En zelfs wie daar zijn roots niet heeft, leeft vaak mee met de vele slachtoffers van het geweld ginder. Meeleven en op straat komen om te betogen en op te roepen om het geweld te stoppen moet uiteraard kunnen. Maar we moeten wel blijven waken over het vreedzaam samenleven hier. De haat en het geweld mag niet naar hier overwaaien.

De meerderheid legde op de gemeenteraad een motie neer die volgens ons te weinig evenwichten bracht. We riepen op om drie principes bij te voegen:

• De Antwerpse gemeenteraad veroordeelt ten strengste het geweld tegen burgers conform het internationaal humanitair recht gepleegd door alle strijdende partijen in het conflict;
• De Antwerpse gemeenteraad vraagt aan het stadsbestuur om een publieke minuut stilte te organiseren voor alle burgerslachtoffers en zo uiting te geven aan de gevoelens van medeleven en solidariteit die leven in onze stad;
• Zij vraagt het stadsbestuur om alles in het werk te stellen om de import van dit conflict in onze stad te vermijden, alsook initiatieven te nemen om het vredig samenleven in Antwerpen van verschillende gemeenschappen te bewerkstelligen.

Helaas werd dit niet gesteund door de meerderheidsfracties en onthielden we ons daarom op de motie van diezelfde meerderheid.

Ook onze Vlaamse fractie steunde een resolutie rond dit geweld.